این گرگ بیابان را چوپان نمی خواهد

این صید گریبان را دندان نمی خواهد

دربند چلیپانت صد یوسف کنعانم من

این بند زلیخا را زندان نمی خواهد

دروادی ترکستان خاروخس وخاشاکم من

این خاک خمستان را بستان نمی خواهد

عمری چومجوزانه آتش به دل وجانم بود

این زخم عجوزان را درمان نمی خواهد

عمرم همه درهجر وامّید وصالت بود

این خاک غریبان را هجران نمی خواهد

********

ای باده داغستان! غمباد مکن ما را
درجلگه بادستان بی باد مکن ما را

ای طاقه دیوان ها! ای باغه بستان ها!
درگردش طوفان ها برباد مکن ما را

مژگان تو درجانم صد تیرنشان کرده
ای شوق سحرگاهان! بی داد مکن ما را

درگوشه خم خانه عمرم به فنا گشته
درجشن قماربازان دلشاد مکن ما را

ای خون بجوشیده! ای آه به خون خفته!
چون جوشش می خورده! فریاد مکن ما را

ای بارش شمشک ها! ای شاهد دوران ها!
درجرگه گمنامان فرهاد مکن ما را

دربند چلیپانت صد یوسف کنعانم من
زین بند زلیخایی آزاد مکن ما را

درجان خراباتم غمخانه بنا کردم
ای بوم شبانگاهان! آباد مکن ما را

درخاک گزِترکان خشخاش نمی روید
دروادی خارستان شمشاد مکن ما را

ای ریزش بهمن ها! با خیزش مژگان ها!
درگردش تابستان مرداد مکن ما را

ای شاه گدارویان! درکوی خداجویان
با کلک غزل گویان کم یاد مکن ما را