گاه گردِباد باید بود تا گذرکنی و گاه گردباد باید بود تا طوفان کنی، این است نقطه ی عطف زندگی ......وگرداب مرداب زندگی چیزی نیست که درآن ماهی شوی ....باید "ماهی"، شوی تا که گرداب درمرداب کنی ......واین است آیینه ی حوری نشان درقاب صورت کلک مهتاب.....هرچند فهمی نیست که فهم کند آنچه مرا فهمیده است.....ومن صورت عشقم، اگرلب عین العشق لعلینم را به سان نقطه چین نقطه ی شین شهِ قاف نکته چین نشانش دهم....... از حیرت سیرت عشق صورت من تا به ابد لب بسته ماند وهیچ، چون میم هیچ نگوید......." ومی خواهم کسی باشم که نباشد کسی که درپی کسی باشد که درپی کسیست "...... ومن فقط همینم همین حوران! ...ودیگر هیچ......